Cayetano Live Band @ Παλαιό Ελαιοτριβείο - Ελευσίνα

Η Ελευσίνα ήταν μέχρι χτες για μένα μία ακόμα ταμπέλα στην εθνική οδό, ίσως επειδή ακόμα δεν έχω δει την ταινία του Φίλιππου Κουτσαφτή, Αγέλαστος πέτρα, ίσως επειδή δεν αποτελεί πια προορισμό για καλοκαιρινό μπάνιο. Πόλη με ιστορία και μυστήρια, που όμως και εκεί το παρόν πωλείται λόγω κρίσης. Πολλοί την αντιμετωπίζουν ως αθηναϊκό προάστιο, δεν ξέρω αν είναι θετικό αυτό.

Τα Αισχύλεια είναι το φεστιβάλ που διοργανώνεται εδώ και κάποια χρόνια τέτοια εποχή στην Ελευσίνα, στον πανέμορφο χώρο του Παλαιού Ελαιοτριβείου, δίπλα στην θάλασσα. Οι βιομηχανικοί χώροι φέρουν κάτι το ξεχωριστό, μια αύρα εγκατάλειψης και επανάκτισης, έστω και μερικής.

Ο δίσκος Back Home (2010), δισκάρα! Για μένα μία έκπληξη παραπάνω όταν συνειδητοποίησα ότι αποτελούσε την μουσική εξέλιξη ενός μέλους των Στρογγυλό Κίτρινο, συγκροτήματος πολύ αγαπημένου κατά την ύστερη εφηβεία μου, του Γιώργου Μπρατάνη. Όπως δήλωσε ο ίδιος σε συνέντευξή του στο Βήμα μετά από καυγά με την τότε κοπέλα του, «Ξεκίνησα για να πάω στο σπίτι του κολλητού μου.Και στο μέσον της διαδρομής είπα στον ταξιτζή να με πάει στο αεροδρόμιο. Και οι δύο με... περιμένουν ακόμη. Τους τηλεφώνησα από την Ολλανδία. Εφυγα τελείως τυχοδιωκτικά.Και δεν ήξερα τι πήγαινα να κάνω.Ηθελα να δραπετεύσω,να ανοίξει το μυαλό μου». And the rest is history.

Μου συμβαίνει με μερικούς δίσκους να νιώθω στο πρώτο άκουσμα μια όμορφη οικειότητα, σαν να τους είχα κιόλας λιώσει στο στερεοφωνικό, για τέτοιον δίσκο μιλάμε. Μέχρι το 2010 και το Back Home, είχε και άλλους δίσκους, έμαθα χτες, σήμερα τους ψάχνω. Γνωστός ως dj κυρίως. Τον χειμώνα που μας πέρασε ήθελα να τον δω live με την μπάντα του Cayetano Soundsystem, δεν τα κατάφερα. Ήθελα να γράψω και μια ανάρτηση σχετική με τον δίσκο αλλά ένιωθα πως έπρεπε να ολοκληρώσω την εμπειρία με την ζωντανή ακρόαση.

Είναι παγίδα η πλαστική καρέκλα για μια συναυλία. Μετά από κάποια κομμάτια, ο τραγουδιστής μας κάλεσε να τις αφήσουμε και να γεμίσουμε εκείνο το αμήχανο κενό.

Ven conmigo, I love the rain but I am getting cold.

Γουστάρω τις μπάντες που τα περνάν καλά επί σκηνής, που δεν βαριούνται, που παίζουν και δεν διεκπεραιώνουν, δημιουργούν έναν καθρέφτη που στέλνει και λαμβάνει την ενέργεια ανάμεσα στους πάνω και στους κάτω. Για τέτοια μπάντα σας γράφω σήμερα.

Μην χάσετε την ευκαιρία να τους δείτε λάιβ, είναι ξεχωριστοί!

Κλείνοντας θα ήθελα να κάνω ξεχωριστοί αναφορά στους εργαζόμενους στο φεστιβάλ, χαμόγελο και καλή διάθεση. Είναι σημαντικό γιατί όλα παίζουν τον ρόλο τους.

Αρκετά τα λινκ σήμερα το ξέρω, αλλά δεν μπορώ να αντισταθώ και να μην βάλω και λίγη μουσική!

Εδώ κάτι από Cayetano και εδώ κάτι από Στρογγυλό Κίτρινο.